Toen ik een tijdje geleden werkte aan MRMT hoorde ik een stem in mijn hoofd: bestaat God wel écht? Het leidde me af van mijn werk, want hallo: ik bouw een platform voor God. Kon dit waarheid zijn? De gedachte bleef in mijn hoofd opkomen. Het deed me wankelen. Alsof een parachutespringer wilde landen op mijn land – in mijn hart. Ik besefte: ik moet die landing voorkomen.

Door: Esmee Splinter

Omdat ik al meerdere keren op vergelijkbare manieren ben ‘aangevallen’ wist ik dat ik in contact moest komen met God. Ik wist dat ik deze gedachte moest bestrijden met Zijn Waarheid. Ik besloot om naar muziek te luisteren waarin Hij wordt aanbeden. Ik startte mijn afspeellijst God en zong hard mee. Tot ik het lied Reckless Love beluisterde. De zinnen When I was your foe, still Your love faught for me, You have been so, so good to me raakte me diep en opeens zag ik het beeld weer voor me.

Zo’n vijf jaar geleden bad ik tot God op een dieptepunt in mijn leven. Vol verdriet over mijn verleden vroeg ik God om hulp. God sprak. Diep in mijn hart hoorde ik Hem luid en duidelijk. Hij zei: ‘Waarom geef je jezelf aan al die mensen, die niets om je geven, waarom geef je je niet aan mij, Ik, die alles om je geef?’ God liet me op dat moment weten, tijdens een dieptepunt in mijn leven, dat Hij van mij hield. Ondanks alles wat ik gedaan had in mijn niet-gelovige jeugd. Ik had mijn leven nog niet eens aan Hem gegeven. Toch sprak Hij deze woorden tot mij: ‘Ik, die alles om je geef.’

Dit was Gods waarheid. Dit ís Gods waarheid. En Zijn waarheid voorkwam voor de tweede keer dat de parachutespringer twijfel kon zaaien in mijn hart. God herstelde mijn vertrouwen, door mij te herinneren aan Zijn overweldigende liefde voor mij.

We vergeten
God is zo goed voor ons en toch vergeten we snel. We raken afgeleid door het leven. We vergeten Hem doordat we geen tijd meer maken voor het lezen van de Bijbel. We zijn te onrustig om te luisteren naar Hem in stilte, door de hoeveelheid prikkels waaraan we onszelf blootstellen. Denk aan Netflix, Videoland, social media en YouTube. Ook grote obstakels en onverhoorde gebeden kunnen ons doen wankelen. Je vraagt je af: als Hij dit toelaat, houdt Hij dan wel van me? Op die momenten laten we als het ware onze wapenuitrusting zakken (Efe. 6:10-18). We zijn zwak(ker) en klaar om aangevallen te worden door de vijand die gedachtes afvuurt als: bestaat Hij wel, is Hij nog bij me, houdt Hij echt van me.

Het doet me denken aan het volk Israël dat bevrijd wordt door God en ‘zijn dienaar Mozes’. Exodus 14 omschrijft de bevrijding van Egypte doordat God het volk dwars door de zee liet lopen. ‘Ze liepen over droge grond, tussen muren van water’ (Exo. 14:29, BGT). ‘Ze hadden gezien met hoeveel kracht Hij de Egyptenaren had verslagen, waardoor ze grote eerbied voor Hem kregen, en Hem vertrouwden’. Maar in de hoofdstukken hierna lees je al snel dat hun vertrouwen, meer dan eens, wankelt. In Exodus 16:2-3 (BGT) staat:

‘Daar in de woestijn begonnen de Israëlieten weer te protesteren. Ze riepen tegen Mozes en Aäron: “Had de Heer ons maar laten sterven in Egypte. Daar hadden we genoeg vlees en brood te eten. Waarom hebben jullie ons naar deze woestijn gebracht? Hier zullen we allemaal sterven van de honger.’

Ze hebben net een wonder meegemaakt: de zee is gesplitst om ze te redden van slavernij. Je zou denken, hoe kun je die liefdesdaad ooit vergeten? Toch gebeurt het. Niet alleen bij het volk Israël, nee, wij doen dit ook. Denk maar eens aan de wonderen die God deed in jouw leven – uit liefde voor jou. Denk je daaraan als het tegenzit?

We worden gehoord
In hoofdstuk 16 lees je hoe God reageert na de klaagzang en het wantrouwen van het volk. Hij sprak tot Mozes (Exo. 16:12, BGT):

‘Ik heb gehoord hoe de Israëlieten protesteerden. Zeg tegen hen dat ze vanavond vlees zullen eten en morgen brood. Dan zullen ze begrijpen wie ik ben: de Heer, hun God.’

Zelfs na gezeur, zelfs na zo’n groot wonder als een zee in tweeën splitsen, wil God het volk helpen om Hem te leren (her)kennen. Om hun vertrouwen in Hem te laten groeien. En God blijft trouw aan wie Hem zoeken. Zo lees je bijvoorbeeld in 2 Kronieken 15:3-4 (HSV):

‘Vele dagen lang was Israël zonder de ware God, zonder een priester die onderwees en zonder de wet. Maar wanneer zij zich in hun benauwdheid tot de Heere, de God van Israël, bekeerden en Hem zochten, werd Hij door hun gevonden.’

We zijn geliefd
Toch lees je in Exodus 15 en 16 ook dat God Zijn volk op de proef stelt. Dit doet Hij in de woestijn, net na de bevrijding. Hij wil weten of het volk ‘naar Zijn wet handelt’. Herken je dit scenario? Misschien heb je op dit moment ook het gevoel dat je in een woestijn rondzwerft. Weet dat God je niet loslaat. Hij kende je al toen je nog in je moeders buik werd geweven. Jezus gaf Zijn leven, zodat jij en ik, die ruim 2000 jaar geleden nog niet eens geboren waren, vrij zouden zijn van de fouten die we dagelijks maken. Wat een bewijs van liefde!

Maar toch vraagt het iets van je, om Gods kind te zijn. Jezus wil een relatie met jou. Hij wil dat je samen met Hem over de aarde heerst (Genesis 1:26, HSV). Hij wil dat je Hem daarbij zoekt (2 Kro. 15:3-4). En Hij wil dat je je wapenuitrusting – te allen tijde – aantrekt (Efe. 6:10-18). Zodat je twijfels niet toelaat. Want hoe kun je samen heersen als de een de ander niet vertrouwt?

We vertrouwen
De afgelopen week kwam het stemmetje weer een paar keer terug: bestaat Hij wel echt? Voor een opdracht in het werkboek GELOOF mocht ik luisteren naar de Heilige Geest. Ik mocht Hem de vraag stellen: wat wilt u mij persoonlijk vertellen vandaag? Alles wat in me opkwam mocht ik opschrijven. Ik had niks gevraagd over vertrouwen. Toch kwam God met antwoorden. Ik schreef: ‘Vertrouw niet op eigen inzicht, maar vraag God om raad. Heilige Geest, de stem in mijn hart. Hij maakt de waarheid aan je bekend. Jezus is de weg, de waarheid.’ Even later vulden deze gedachten aan: God heeft áltijd bestaan. Zijn Woord bestaat al zo lang, en wij mensen, onze levens zijn zo vluchtig. Zijn Woord, Hij, het is het enige wat niet verandert, wat niet gevoelig is voor emoties, voor aanvallen van de duivel, voor pijlen (lees: leugens) die de duivel afschiet. Doordat Hij nooit verandert, is Hij trouw en betrouwbaar. Je weet wat God van jou verwacht en – als je Zijn Woord leest en een levende relatie met Hem hebt – weet je wat je van Hem kunt verwachten.

Ik leer deze weken dat Zijn Woord niet wankelt, dat Hij niet wankelt. Mijn gevoelens daarentegen, ik die niet alwetend ben, ja, ik wankel. Dus waarom – waarom – geef ik me niet over aan het enige wat hetzelfde blijft? Aan Jezus. En het mooiste is: het enige waar ik me aan vast kán houden heeft verteld dat Hij mij liefheeft. Net zoals Hij jou liefheeft.

1 Kor. 13:7 (BGT): ‘Door de liefde [die we hebben leren kennen toen we in Jezus gingen geloven] blijf je geloven en vertrouwen. Door de liefde blijf je altijd volhouden.’

Houd vast aan Zijn liefde voor jou, lieve vrouw. Houd vast aan Zijn Woord. Laat niemand (!) je wijsmaken dat het enige wat al die eeuwen standhoudt en niet verandert, niet waar is. Want er is één iemand die wil dat jij Jezus’ arm loslaat en verdrinkt. Er is één iemand die met een parachute wil landen in jouw hart en die je leugens wil laten geloven. Laat dat niet gebeuren. Wees sterk en moedig. En houdt je vast aan Zijn arm, Zijn hand en Zijn liefde.

Nu jij!
Bij deze column hoort de nieuwe printable GELOOF (zie shop). Print deze uit en schrijf daar drie wonderen op die God voor jou deed in het verleden – uit liefde voor jou. Wordt je aangevallen? Lees deze getuigenis voor, in combinatie met een bijpassende Bijbeltekst. Gebruik het als onderdeel van je wapenuitrusting en ter herinnering aan Zijn liefde voor jou.